Mijn keuze voor een stage in Indonesië is gevallen voor meerdere redenen. De redenen waarom ik heb gekozen voor Indonesië is: geloof, cultuur, armoede en de koloniale geschiedenis. Tijdens een bijeenkomst voor stage te kunnen lopen in het buitenland ben ik in aanraking gekomen met Destination Indonesia.

Mijn naam is Roy Agelink en ik ben 25 jaar. Ik ben voor een half jaar richting Indonesië gegaan om stage te doen voor de opleiding People & Business Management, met het uitstroomprofiel MER. Mijn keuze voor Indonesië is gevallen voor meerdere redenen. De redenen waarom ik heb gekozen voor Indonesië is: geloof, cultuur, armoede en de koloniale geschiedenis. Tijdens een bijeenkomst voor stage te kunnen lopen in het buitenland ben ik in aanraking gekomen met Destination Indonesia. De personen die Indonesië deden promoten waren de zusjes Debbie en Mindie. Zij hadden zo een goede indruk achter gelaten  op mij dat mijn besluit vast stond dat ik richting Indonesië ging.

Hierop volgend heb ik contact gelegd met Destination Indonesia. Tijdens de kennismaking is over van alles gepraat, o.a. waar je rekening mee moet houden als je stage gaat lopen in een land als Indonesië. Ook heb ik zelf mijn voorkeuren aangegeven, in welke richting ik mijn stageplek zocht. Binnen afzienbare tijd werd mij een stageplek voorgedragen. Dit was bij een middelbare school SMKN4 (toerisme) in Lombok . Ik zou hier de school gaan ondersteunen om internationale managementstijlen en theorieën in te voeren. Ook werd mij zeer veel vrijheid geboden om zelf zaken te regelen.

Ik kwam in de avond aan in Bali. Maar ondanks dat het donker was voelde het voor mij om thuis te komen. Bali was namelijk voor mij geen onbekend terrein. Een dag later ben ik doorgevlogen richting Lombok. Hier ben ik heel goed ontvangen door Dina. Zij werkt voor Destination Indonesia in Indonesië zelf.
Tijdens het regelen van de benodigde formaliteiten merk je dat Indonesië wel een land is dat zegt een rechtstaat te zijn maar de politie veel in handen heeft.  Ook bleek dat met geld heel veel zaken geregeld konden worden.
Mijn huisvestiging voelde als thuis in Nederland. In huis beschikte ik over alles wat ik maar kon wensen. Tevens was er de luxe dat er een housekeeping aanwezig was. Dit waren Paeba en Ibu Atu deze twee personen waren zo gastvrij voor mij dat ik ze nooit zal vergeten.

Mijn stagebedrijf was een plek om nooit te vergeten. Om te beginnen mijn stagebegeleider was meer bekend met normen en waarden in Nederland, dan dat ik met de Indonesische was. Dit was voor mij al een groot voordeel. Voor de rest was het in het begin wel wennen om bepaalde manieren advies uit te brengen. Bij ons in het Westen wordt tijdens een besluit het geloof niet meegenomen als hoofdfactor. Zo is het heel normaal dat iedereen het werk neer legt op vrijdagmiddag om na de moskee te kunnen gaan.  Ook is in Indonesië niet iedereen van de tijd mensen komen structureel te laat. Ook kwam ik vaak tegen dat de Indonesiër niet snel in beweging is te krijgen om bepaalde dingen uit te voeren. Maar ik ben er wel achtergekomen dat een Indonesiër is te vergelijken met een stoomlocomotief. Beide zijn moeilijk in beweging te krijgen maar zodra ze bewegen zijn ze ook moeilijk te stoppen. Wat veel gebeurde op mijn stagebedrijf was dat iedereen een praatje met je wilt maken van studenten, docenten tot externe partners. De reden dat ze je aanspraken liep heel divers uiteen maar in grote lijnen komt erop neer dat ze Engels willen leren spreken.
Tevens stond iedereen open om je de taal te leren van Indonesië, Bahasa Indonesia. De taal is wel een must dat je de basis verstaat of spreekt. Want niet iedereen spreekt Engels daar.

Buiten de stage om is er ook veel te beleven in Lombok. De natuur spreekt tot de verbeelding als je deze ziet. Maar de natuur intrekken doet je ogen pas echt openen, in welke betonnen wereld wij leven. Ook zie je hoe goed/slecht wij het hebben in het Westen. De mensen leven heel primitief maar staan wel allemaal voor elkaar klaar. Maar om nu alle dingen te gaan beschrijven die je moet gaan ondernemen is geen beginnen aan. Daarom heb ik een top  7 must do it opgesteld die je moet hebben gedaan als je in Indonesië bent.
-    De Rinjani beklimmen.
-    De Ramadam of offerfeest mee maken.
-    De Gili’s bezoeken Air, Meno, Trawangan of Nangu.
-    Bali bezoeken.
-    Duiken.
-    Onder de lokale mensen komen.
-    Oud en nieuw vieren

Indien je deze hotlist hebt meegemaakt begrijp je volkomen waarom dit land mijn hart heeft gestolen en ik in de nabije toekomst eventueel wil immigreren richting dit mooie land. Het laatste wat ik nog wil zeggen is indien je twijfelt om te gaan.
Gewoon gaan want je krijgt er nooit spijt van.